آموختم که اعتماد یک تجارت نیست...

 چند هدیه با ارزش برای هدیه به دیگران:
1.     از کارای خوبی که انجام میدن قدردانی کن...که بدونن تو متوجه این کار خوبشون شدی و برات ارزش داشته...بهشون بگو که "چقدر کارت عالی بود"...
2.     به حرفاشون خوب گوش بده...که بفهمن برات مهمه...وقتی هم که گوش میکنی واقعا گوش کن به چیز دیگه ای فکرتو مشغول نکن...
3.     در خنده هات شریکشون کن....در خنده هاشون هم باهاشون شریک شو...
4.     همیشه سعی کن که از کلمات پر مهر در حرف زدن باهشون استفاده کنی...خیلی میتونه به دوستی کمک بکنه...
۵. اگه فکر میکنی احتیاج به آرامش دارن...این فرصتو بهشون بده که دور از هیاهو در آرامش باشن...همه ما گاهی به تنها بودن نیاز داریم....

 

هدیه های خیلی با ارزشی هست که میشه به راحتی به دوستانت هدیه کنی....پس چرا هر روز شادشون نکنیم؟

تاحالا شده برای دیدن زیباییها چشمانتون رو ببندین و زیباییها رو با همه وجودتون درک کنین؟

و گاهی چه ناخواسته عزیزانمان را نگران میکنیم....

نمیدونم اون چند تا نوشته من چه بلایی سرشون اومده! یه دفعه دیدم نیستن! دوباره paste میکنمشون... 

کشیشی برای سفر به یه شهر جدید داشت سوار اتوبوس شده بود….وقتی که به شهر جدید رسید پول اتوبوس رو که به راننده داد…راننده بیشتر از حد بهش پول پس داد…کشیش هم متوجه شد…اول با خودش فکر کرد که این برای شرکت اتوبوسرانی پول زیادی نیست….اونا به اندازه کافی سود میکنن…با خودش گفت که حتما هدیه ای از طرف خدا بوده این پول اضافه…یه کمی که دور شد با خودش که خوب فکر کرد احساس کرد که فکرش و دلیلش شیطانی بوده…برگشت و پول اضافی رو پس داد…وقتی پولو پس داد…راننده بهش گفت که من هیچ وقت کلیسا نمیرم…الان که شنیدم یه کشیش جدید داره میاد تو این شهر….خواستم ببینیم که اگه پول اضافی بهش بدم چیکار میکنه!! حالا میتونم با خودم قبول کنم که دین تاثیر مثبت داره تو رفتار آدما….کشیش وقتی رفت کلیسا با حالت گریه به خدا گفت: "خدایا نزدیک بود که تورو به یه پول ناچیز بفروشم!"

تا حالا با خودتون فکر کردین که کارهای شیطانی هم گاهی دلیلهایی برای خودشون دارن که اول که بهش نگاه میکنی کاملا پوشش خوبیها رو دارن…ولی عمقشونو که ببنینی میفهمی که ظاهرشون فقط برای گمراه کردن عقل بوده…و یه حیله شیطانی!

و دیگه اینکه رفتار ما صدایی بسیار بلندتر از حرفهای ما دارن…به جای ساعتها حرف زدن در مورد تاثیر مثبت لبخند…به جاش میشه به دیگران لبخند رو سخاوتمندانه هدیه کرد.

 

زندگیه این دنیا خیلی جاهاش مثله puzzle میمونه....مهمترین مشخصه puzzle مرموز بودنشه...

تا حالا از اون puzzle ها حل کردی که هزار قطعه هست باید کنار هم بچینیش تا یه شکل کاملو درست کنه؟

خوب زندگیم خیلی به این شبیه....یه اصولی رو همیشه یادت باشه....

1.به زور نخواه که تکه ای رو یه جایی بذاری...اگه که جاش درست باشه به طور طبیعی همون جا قرار میگیره...

2.اگه که کارا خوب پیش نمیرفت یه استراحت کوتاه بکن....وقتی که برگشتی میبینی که خیلی چیزا متفاوت به نظر میاد...

3.همیشه مراقب باش که اون عکس کامل بزرگه رو تو ذهنت داشته باشی...اگه زیاد درگیر این تکه کوچیکا بشی زود خسته و سرگردون میشی...

4.صبر داشته باش....هر Puzzle بزرگی از کنار هم گذاشتن ذره ذره تکه های کوچیک به وجود اومده...

5.اگه یه قطعه ای رو نتونستی جاشو پیدا کنی برو سر یکی دیگه ولی یادت باشه حتما برگردی سراین قطعه اولی...

6.خالق این puzzle عکس کامل این puzzle رو برای راهنمایی بهت داده از راهنمایی که داری خوب استفاده کن...

7.اول از همه مرزهاتو مشخص کن...اگه حدود رو بدونی احساس امنیت و آرامش میکنی...

8.برای به انجام رسوندن هر چیز با ارزشی احتیاج به زمان و تلاش داری....یه puzzle بزرگ رو نمیشه بر اساس اتفاق درست کرد...حل کردنش هم اتفاقی امکان پذیر نیست...